Alegoria, czyli słownik dla piszących

Alegoria – z greckiego mówię w przenośni, obrazowo. W literaturze alegoria jest elementem świata przedstawionego – jako motyw, postać, wydarzenie, idea lub fabuła. Posiada ona dwa znaczenia:

dosłowne i przenośne.  

Znaczenie przenośne w alegorii może być odczytywane tylko w sposób jednoznaczny, ma stały sens umowny (w przeciwieństwie do symbolu), jednoznacznie ustalony i ustalony konwencjonalnie. Co oznacza, że nie można alegorii dowolnie interpretować.

Zwykle występuje w formie personifikacji wyposażonej w określone atrybuty, np. alegoria sprawiedliwości - kobieta z przepaską na oczach, z mieczem i wagą.

 

Akcja w książce

Gdzie i jak zadbać o akcję w książce? Gdzie kryje się akcja w powieściach i opowiadaniach? Stephen King twierdzi, że… nigdzie!

Według niego opowiadani i powieści składają się z trzech podstawowych elementów. Są to:

1.    Narracja posuwająca opowieść z punktu A do B i w końcu do punktu Z.

2.    Opisy – tworzą one zmysłową rzeczywistość na użytek czytelnika.

3.    Dialogi – ożywiają postaci przez ich mowę.

Opowiadasz więc pewną historię, snując ją od jednego ważnego momentu do drugiego i następnych, aż do jej zakończenia. Wplatasz w nią opisy,  bo musisz jakoś pokazać świat opowieści czytelnikowi, by mógł całkowicie w nią wejść. Dajesz postaciom życie nie tylko poprzez ich opisy, ale również dialogi, które prowadzą. Tam możesz pokazać, również dzięki językowi, którego używają i temu, co mówią, jacy są to ludzie.

Historie więc tworzą się same, a zadaniem pisarza jest zapewnić im miejsce, w którym mogą rosnąć i… zapisać je!

Porównanie, czyli słownik dla piszących

Porównanie – figura stylistyczna, konstrukcja składająca się z dwóch członów, wyrazów:

- porównywany

- porównujący.

Są ona połączone wyrazami:

 jak,

 jako,

jak gdyby,

niby,

niczym,

na kształt,

podobnie do

na podobieństwo

Wyraz porównywany i porównujący muszą więc posiadać wspólną cechę semantyczną, która stanowi podstawę i motywację porównania. To jest wspólna cecha cecha znaczeniową,  zwana tertium comparationis.

W wyniku porównania zjawisko, o którym mowa, zostaje zinterpretowane za pomocą zjawiska, z którym je zestawiono.

Protagonista i antagonista

Protagonista – główny bohater utworu literackiego.

Antagonista – oponent, przeciwnik adwersarz protagonisty, występujący przeciwko niemu z racji odmiennych poglądów. Często postać negatywna, czarny charakter.